هنگامی که انتظار بارداری را میکشید یا حتی اگر بارداری ناخواسته باشد، مشاهده علائم بارداری میتواند هیجانانگیز یا نگرانکننده باشد. بسیاری از این علائم مانند عقب افتادن قاعدگی یا تهوع، در بارداریهای طبیعی و خارج رحمی مشترک هستند، اما نکاتی کلیدی وجود دارد که تفاوت علائم بارداری طبیعی و خارج رحمی را مشخص میکند و میتواند جان مادر را نجات دهد. بارداری خارج رحمی یک وضعیت اورژانسی پزشکی است که نیاز به تشخیص و درمان فوری دارد.
این مقاله به شما کمک میکند تا با تفاوت علائم بارداری طبیعی و خارج رحمی آشنا شوید و بدانید چه زمانی باید به دنبال کمک پزشکی باشید. هدف ما افزایش آگاهی شماست تا بتوانید در صورت لزوم، تصمیمات آگاهانهای برای سلامتی خود بگیرید.
بارداری طبیعی چیست؟
در یک بارداری طبیعی، تخمک لقاح یافته پس از حرکت از طریق لوله فالوپ، به رحم میرسد و در دیواره رحم کاشته میشود. در این مکان، جنین رشد کرده و تکامل مییابد.

بارداری خارج رحمی چیست؟
بارداری خارج رحمی (Ectopic Pregnancy)، وضعیتی است که در آن تخمک لقاح یافته در خارج از رحم کاشته و شروع به رشد میکند. شایعترین محل برای بارداری خارج رحمی، لوله فالوپ است (که به آن بارداری لولهای نیز گفته میشود)، اما ممکن است در تخمدان، شکم، یا حتی دهانه رحم نیز رخ دهد. متأسفانه، جنین در یک بارداری خارج رحمی قادر به رشد و بقا نیست و این وضعیت میتواند برای مادر بسیار خطرناک باشد، زیرا با رشد جنین، محل لانه گزینی ممکن است پاره شود و منجر به خونریزی داخلی شدید شود.
تفاوت علائم بارداری طبیعی و خارج رحمی: نشانههای هشداردهنده
با وجود شباهتهای اولیه، برخی علائم بارداری خارج رحمی وجود دارد که از علائم بارداری طبیعی متمایز است و نیاز به توجه فوری پزشکی دارد.
درد شکم یا لگن:
بارداری طبیعی: در اوایل بارداری، ممکن است دردهای خفیف و گرفتگی شکم (مانند دردهای قاعدگی) را تجربه کنید که ناشی از لانه گزینی و کشیدگی رحم است. این دردها معمولاً ملایم و گذرا هستند.
بارداری خارج رحمی: درد شکم یا لگن در بارداری خارج رحمی معمولاً شدیدتر، یکطرفه و مداومتر است. این درد ممکن است به صورت چاقو زدن، تیز، یا گرفتگی شدید باشد و به مرور زمان بدتر شود. درد میتواند به یک سمت شکم یا لگن (همان سمتی که بارداری خارج رحمی رخ داده است) محدود شود، اما ممکن است به کل شکم نیز انتشار یابد. درد شدید شکم در بارداری به خصوص اگر همراه با لکه بینی باشد، یک زنگ خطر جدی است.

خونریزی واژینال:
بارداری طبیعی: برخی زنان در اوایل بارداری ممکن است لکه بینی لانه گزینی را تجربه کنند که معمولاً خفیف، صورتی یا قهوهای روشن و برای مدت کوتاهی است.
بارداری خارج رحمی: خونریزی غیرطبیعی واژینال یکی از شایعترین و مهمترین علائم بارداری خارج رحمی است. این خونریزی میتواند متفاوت باشد: از لکه بینی قهوهای تیره یا صورتی روشن تا خونریزی شبیه به قاعدگی که معمولاً از قاعدگی طبیعی سبکتر یا سنگینتر است و ممکن است نامنظم باشد. نکته مهم این است که این خونریزی میتواند همراه با درد شکم باشد و با خونریزی قاعدگی اشتباه گرفته شود. خونریزی در بارداری، به خصوص اگر همراه با درد باشد، حتماً باید بررسی شود.
درد شانه (به دلیل خونریزی داخلی):
یکی از علائم بارداری خارج رحمی خطرناک، درد شانه است. این درد زمانی رخ میدهد که خونریزی داخلی ناشی از پاره شدن لوله فالوپ، دیافراگم (عضله جدا کننده شکم و قفسه سینه) را تحریک کند. این درد معمولاً به یک سمت شانه یا هر دو شانه منتشر میشود و با حرکت یا تنفس عمیق بدتر میشود. درد شانه در بارداری خارج رحمی نشانه یک وضعیت اورژانسی است و نیاز به فوریت پزشکی دارد.
سرگیجه، ضعف، غش کردن:
بارداری طبیعی: تهوع و سرگیجه خفیف به دلیل تغییرات هورمونی در بارداری طبیعی رایج است، اما معمولاً شدید نیستند و باعث غش نمیشوند.
بارداری خارج رحمی: اگر پارگی لوله فالوپ اتفاق بیفتد و خونریزی داخلی رخ دهد، زن ممکن است دچار افت فشار خون شود که منجر به سرگیجه، ضعف شدید و در نهایت غش کردن میشود. این علائم نشاندهنده از دست دادن خون قابل توجه هستند و یک اورژانس پزشکی محسوب میشوند.

فشار و درد در هنگام اجابت مزاج:
در برخی موارد، خونریزی داخلی ناشی از بارداری خارج رحمی میتواند باعث تحریک روده و ایجاد فشار یا درد در هنگام اجابت مزاج شود. این علامت ممکن است با علائم گوارشی اشتباه گرفته شود، اما در ترکیب با سایر نشانهها، باید مورد توجه قرار گیرد.
علائم مشترک اولیه بارداری طبیعی و خارج رحمی
بسیاری از علائم اولیه بارداری در هر دو نوع بارداری مشترک هستند و نمیتوانند به تنهایی برای تشخیص نوع بارداری مورد استفاده قرار گیرند. این علائم شامل:
- عقب افتادن قاعدگی: این اولین و مهمترین نشانه بارداری است.
- تست بارداری مثبت: تستهای بارداری خانگی یا آزمایش خون HCG، در هر دو نوع بارداری مثبت میشوند.
- تهوع و استفراغ (ویار صبحگاهی): در بسیاری از زنان باردار رخ میدهد.
- خستگی: احساس خستگی بیش از حد معمول.
- حساسیت و تورم سینهها: سینهها ممکن است دردناک و بزرگتر شوند.
- تغییرات خلقی: نوسانات خلقی به دلیل تغییرات هورمونی.
به همین دلیل است که تشخیص بارداری خارج رحمی دشوار است و نیاز به ارزیابی پزشکی دارد.
عوامل خطر برای بارداری خارج رحمی

برخی عوامل میتوانند خطر ابتلا به بارداری خارج رحمی را افزایش دهند. اگر هر یک از این عوامل خطر را دارید، باید در صورت مثبت شدن تست بارداری، سریعاً به پزشک مراجعه کنید و بر علائم خود نظارت دقیقتری داشته باشید:
- سابقه بارداری خارج رحمی قبلی: بزرگترین عامل خطر است.
- عفونتهای لگنی (PID): مانند کلامیدیا یا سوزاک که میتوانند به لولههای فالوپ آسیب برسانند.
- جراحیهای قبلی لوله فالوپ: از جمله بستن لولهها یا جراحی برای ترمیم آنها.
- درمانهای ناباروری: به ویژه لقاح آزمایشگاهی (IVF)، میتواند کمی خطر را افزایش دهد.
- استفاده از دستگاه داخل رحمی (IUD): اگرچه IUD در پیشگیری از بارداری بسیار موثر است، اما در صورت وقوع بارداری با وجود IUD، احتمال خارج رحمی بودن آن بیشتر است.
- سیگار کشیدن: میتواند به لولههای فالوپ آسیب برساند.
- سن مادر: زنان مسنتر ممکن است کمی بیشتر در معرض خطر باشند.
- آندومتریوز: وضعیتی که در آن بافت مشابه پوشش رحم در خارج از رحم رشد میکند.
تشخیص بارداری خارج رحمی
تشخیص زودهنگام بارداری خارج رحمی حیاتی است، زیرا میتواند از عوارض جدی و تهدیدکننده زندگی جلوگیری کند. اگر به بارداری خارج رحمی مشکوک هستید، پزشک شما اقدامات زیر را انجام خواهد داد:
- معاینه فیزیکی و لگنی: برای بررسی درد، حساسیت، و هرگونه توده.
- آزمایش خون HCG (گنادوتروپین جفتی انسانی): سطح این هورمون در بارداری طبیعی به سرعت افزایش مییابد. در بارداری خارج رحمی، ممکن است افزایش آهستهتری داشته باشد یا حتی کاهش یابد.
- سونوگرافی ترانسواژینال: این مهمترین ابزار تشخیصی است. با استفاده از پروب سونوگرافی وارد شده به واژن، پزشک میتواند رحم را برای وجود ساک بارداری بررسی کند. اگر ساک در رحم دیده نشود و سطح HCG به اندازه کافی بالا باشد، احتمال بارداری خارج رحمی بسیار زیاد است.
- لاپاراسکوپی تشخیصی: در برخی موارد، اگر تشخیص با روشهای دیگر قطعی نباشد، جراح ممکن است با استفاده از لاپاراسکوپ (دوربین کوچک از طریق برشی کوچک در شکم) داخل شکم را بررسی کند.

درمان بارداری خارج رحمی
درمان بارداری خارج رحمی بستگی به اندازه بارداری، علائم، و ثبات وضعیت مادر دارد. گزینههای درمانی عبارتند از:
- دارو (متوترکسات): در صورتی که بارداری خارج رحمی در مراحل اولیه باشد و پاره نشده باشد، ممکن است با تزریق داروی متوترکسات درمان شود. این دارو رشد سلولها را متوقف کرده و باعث جذب بارداری توسط بدن میشود.
- جراحی لاپاراسکوپیک: در بسیاری از موارد، جراحی لاپاراسکوپیک (جراحی با حداقل تهاجم) برای برداشتن بافت بارداری و در صورت لزوم، بخشی از لوله فالوپ آسیبدیده انجام میشود.
- جراحی باز (لاپاراتومی): در موارد اورژانسی مانند پارگی لوله فالوپ و خونریزی شدید داخلی، ممکن است نیاز به جراحی باز شکمی باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
- در صورت مثبت بودن تست بارداری و مشاهده هرگونه درد شدید یا مداوم در یک طرف شکم یا لگن.
- هرگونه خونریزی واژینال غیرطبیعی (لکه بینی، خونریزی سبک یا سنگینتر از قاعدگی) پس از مثبت شدن تست بارداری، به خصوص اگر همراه با درد باشد.
- احساس سرگیجه، ضعف شدید یا غش کردن.
- درد شانه (به خصوص اگر همراه با علائم دیگر باشد).
- فشار یا درد شدید هنگام اجابت مزاج.
به یاد داشته باشید که در بارداری خارج رحمی، هر دقیقه اهمیت دارد. اگر هر یک از علائم بارداری خارج رحمی را تجربه میکنید، به سرعت به نزدیکترین مرکز درمانی یا اورژانس مراجعه کنید.

نتیجهگیری
شناخت تفاوت علائم بارداری طبیعی و خارج رحمی میتواند به شما کمک کند تا در صورت بروز بارداری خارج رحمی، وضعیت اورژانسی را تشخیص دهید و به موقع به پزشک مراجعه کنید. در حالی که علائم اولیه مانند عقب افتادن قاعدگی و تهوع در هر دو نوع بارداری مشترک هستند، درد شدید و یکطرفه شکم یا لگن، خونریزی غیرطبیعی، درد شانه، و سرگیجه شدید یا غش کردن، نشانههای هشداردهنده بارداری خارج رحمی هستند که نیاز به پیگیری فوری پزشکی دارند. سلامتی شما در اولویت است؛ هرگز علائم مشکوک را نادیده نگیرید و در صورت نگرانی، همیشه با پزشک خود مشورت کنید.